prof. dr hab. Andrzej Rzepliński – kierownik Katedry
Prof. dr hab. Andrzej Rzepliński jest prawnikiem i kryminologiem. W IPSiR UW pracuje na stanowisku profesora, kieruje Katedrą Kryminologii i Polityki Kryminalnej oraz Ośrodkiem Badań Praw Człowieka. Jest opiekunem Kryminologicznego Koła Naukowego UW.
Badania Andrzeja Rzeplińskiego koncentrują się na sądownictwie, podstawowych prawach i wolnościach człowieka, korupcji, zbrodniach państwa, karze śmierci, karze dożywotniego pozbawienia wolności, sprawcach zabójstw oraz prawie konstytucyjnym. Ostatnie publikacje Andrzeja Rzeplińskiego dotyczą kary dożywotniego pozbawienia wolności (Prawdziwa kryminologia. Cała wolność za całe życie/życia. Współautor: Maria Niełaczna, [w:], Po co nam kryminologia?, Księga Jubileuszowa Profesor Ireny Rzeplińskiej. Witold Klaus, Dagmara Woźniakowska-Fajst, Paulina Wiktorska, Konrad Buczkowski [Red.]. Warszawa 2019, Wyd. INP PAN: s. 537-577; Dożywotnie pozbawienie wolności. Zabójca, jego zbrodnia i kara, Andrzej Rzepliński, Maria Ejchart-Dubois, Maria Niełaczna [red.], Warszawa 2017 Wyd. C.H. Beck: 756 s.; The Penalty of Life Imprisonment. The Killer, His Crime and the Punishment, Andrzej Rzepliński, Maria Ejchart-Dubois, Maria Niełaczna [eds.]. Warszawa 2017 Wyd. C.H. Beck: 443 s.) oraz porządku konstytucyjnego (O wielości strażników w Konstytucji RP i o strażniku porządku konstytucyjnego – Trybunale Konstytucyjnym | Über die Vielzahl der Hütter in der Verfassung der Republik Polen und über den Hütter der verfassungsmäßigen Ordnung – den Verfassungsgerichthof [w]: Zwischen Nationalstaat und Globalisierung – Realität und Herausforderungen | Między państwem narodowym a globalizacją – rzeczywistość i wyzwania, Henning Glaser, Bartosz Makowicz, Mirosław Wyrzykowski (Hrsg.). Baden-Baden 2019, Nomos Verlag, s. 447-462). Obecnie prowadzi badania m.in. nad korupcją w ujęciu porównawczym oraz postępowaniami dyscyplinarnymi w Sądzie Najwyższym w Polsce.
Profesor Rzepliński w 1971 r. ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1978 r. uzyskał tytuł doktora nauk prawnych, a w 1990 r. doktora habilitowanego w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Od 2000 r. jest profesorem zwyczajnym. W latach 2007-2016 był sędzią Trybunału Konstytucyjnego, a od 2010 do 2016 r. Prezesem TK. Prowadzi bardzo aktywną działalność publiczną i publicystyczną, udziela setek wywiadów, wykładów i wystąpień publicznych. Jest członkiem licznych towarzystw naukowych i komitetów redakcyjnych.
